De geschiedenis van 'den Ouwen Dok'

Eerste ideeën

De eerste ideeën over de bouw van een zwembad gaan terug tot 1869. Het duurde echter nog meer dan 50 jaar vooraleer de stad werkelijk over een publiek zwembad beschikte. Wellicht hebben vooral financiële redenen hierin een rol gespeeld.

Duitse bezetting

De Duitse bezetting bracht de bouw van een volwaardig stedelijk zwembad in een stroomversnelling. Om te verhinderen dat de Duitse bezetter lokale werkkrachten zou opeisen, zette het stadsbestuur ze in voor enkele grootse infrastructuurwerken, waaronder de bouw van een zwemdok.

Architect Van Haesendonck

De Mechelse architect August Van Haesendonck (1861-1935) zou de plannen voor dit zwemdok uittekenen. Het stadsbestuur had immers meer op het oog dan louter een zwembad. Parallel met de toenemende wetenschappelijke inzichten van die tijd, groeide bij het bestuur het besef dat een goede lichamelijke hygiëne van belang was voor het algemeen welzijn. Omdat het gros van de woningen niet beschikte over een badkamer, wou het stadsbestuur ook badkamers laten bouwen.

De bouw

Begin 1916 werden de werken aangevat met de aanleg van de zwemkuip en de aangrenzende opslagkelders. Na de bouw van de zwemkuip werd deze in het najaar van 1917 onder dak gebracht met een imposant metalen spant met bovenaan grote glaspartijen die het daglicht lieten binnenstromen. Links en rechts van het zwembad werden twee niveaus met kleedhokjes ingericht. Dankzij de Mechelse meubelindustrie beschikte men over heel wat geschoolde houtbewerkers, die echte kunstwerkjes maakten van de houten kleedhokjes en de deuren van de hal.

Condensatieproblemen

Snel na de ingebruikname van het zwembad doken problemen op. De luchtvochtigheid vormde een bedreiging voor de overkapping en de houten kleedhokjes. In 1953 werd de metalen overkapping afgebroken en vervangen door een plat dak. Ook de galerijen met de kleedhokjes werden gesloopt. Het interieur van het zwembad wijzigde opnieuw in 1970-1971.

Leegstand

In 1997 werd het complex beschermd als monument maar de aanwezigheid van asbest en stabiliteitsproblemen maakten een sluiting van de zwemaccommodatie in 2001 noodzakelijk.

Piscine Crachoir

Het leegstaande gebouw sprak tot de verbeelding van amateurfotografen die het verval kwamen vastleggen. De zoekterm ‘piscine crachoir’ levert tot op de dag van vandaag nog massa’s foto’s op.

Herbestemming

In 2010 was het gebouw er dermate op achteruitgegaan dat de Stad besliste om op twee sporen in te zetten. Ze besloot om met steun van de Vlaamse overheid de restauratie van de buitenzijde aan te pakken en om tegelijkertijd op zoek te gaan naar een private partner voor de herbestemming.

Hotel Van der Valk

Na het voltooien van de buitenrestauratie in oktober 2017 verkocht het stadsbestuur het gebouw aan Van der Valk Hotel Mechelen. De nieuwe eigenaar transformeerde het complex tot een viersterrenhotel met restaurant, bar en vergader- en evenementenzalen. Na een binnenrenovatie van anderhalf jaar, opende het hotel de deuren op 18 november 2019.

Beelden komen van de Regionale Beeldenbank